Του βουνού τα χιόνια κόκκινα βαφτήκανε.
Τα παρατημένα κουφάρια.
Λιώνουν και σμίγουν το χώμα το ξερό. Ο βορέας
Στη ματωμένη γης διαβαίνει, δακρυσμένος.
Προδόθηκαν οι ήρωες.
Βίτσι μου, στράψε να σε δω, τραγούδι για ν’ αρχίσω.
Οι ράχες των βουνών σπαρμένες
Αυτόματα ντουφέκια, άδειες φυσιγγιοθήκες,
Στρατιωτικές χλαίνες, γράμματα αγαπημένων
γυναικών, οικογενειακές φωτογραφίες,
κι άλλες χιλιάδες μαρτυρίες νυχτών αγρύπνιας.
Προδόθηκαν οι ήρωες…
Προδόθηκαν, κανένας δε μιλά γι αυτούς.
Προ των συρματοπλεγμάτων Μακρονήσου,
εκεί κάθισα κι έκλαψα…
Βίτσι μου, στράψε να σε δω, τραγούδι για ν’ αρχίσω
Βίτσι μου, στράψε να σε δω, την πίκρα τους να ζήσω…
Έρημη γη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου