Γιώργος Δάγλας - Ο ίσιος δρόμος

Κάθε τόσο
σταματούσε στη μέση του δρόμου
σκόνταφτε σε μια μνήμη,
κι άλλαζε κατεύθυνση.
Κάπου μακριά
έπαιζε μια ορχήστρα,
κι οι φίλοι πίνανε κρασί.
Άλλοι είχαν φύγει από καιρό,
κι άλλοι τον είχαν ξεχάσει.
Και το κορίτσι που χόρεψε,
ήρθε και κάθισε δίπλα του,
και τον κοίταζε στα μάτια
κι αυτός
κάθε τόσο
σκόνταφτε στον ίσιο δρόμο της ζωής του. 

Γιώργος Δάγλας ( 1958)

Πηγή: Ταριχευτές πουλιών, Εκδόσεις: Κύμα- 2020.