Robert Desnos - Για το χατήρι της νύχτας

Να γλιστρώ μες στον ίσκιο σου για το χατήρι της νύχτας.

Ν' ακολουθώ τα βήματά σου, τον ίσκιο σου ν' ακολουθώ

στο παράθυρο.

Ο ίσκιος τούτος στο παράθυρο είσ' εσύ, δεν είν'

άλλη, ε σ ύ είσαι.

Μην ανοίγεις τούτο το παράθυρο - πίσω απ' τις κουρτίνες του

σαλεύεις, κινείσαι.

Κλείσε τα μάτια.

Να σ' τα σφαλίσω θα 'θελα με τα χείλη μου.

Μα ανοίγει το παράθυρο και ο άνεμος, ο άνεμος που

τρεμοπαίζει παράξενα τη φλόγα και τη σημαία, μου

ντύνει τη φυγή με το παλτό σου.

Ανοίγει το παράθυρο: δεν είσαι εσύ.

Αυτό εγώ το εγνώριζα καλά εκ των προτέρων.

ROBERT DESNOS

Ποίημα δημοσιευμένο στον «Πόρφυρα» (τ.143, Απρίλιος-Ιούνιος 2012), μτφρ.: Γιώργος Κεντρωτής