Kαίσαρ Εμμανουήλ - Δυο καρδιές ηλεκτρισμένες σ’ ένα τραίνο

Το πρωί, μέσα στο τραίνο, όπως τη θέση μου
–την ίδια πάντα– παίρνω απέναντί σας,
τ’ ωραίο, λιτό κεφάλι μού προσφέρετε
σα φρούτο σε κρυστάλλινη φρουτιέρα...

Μπροστά σας ένα απλό παιδάκι γίνομαι
που, ορθό σε μια προθήκη φωτισμένη,
νιώθει η καρδιά του απόκρυφα να δένεται
μ’ ένα λαμπρό, γαλάζιο παιχνιδάκι...

Χρόνια με το ίδιο τραίνο ταξιδεύουμε,
λικνίζοντας τ’ απίθανα όνειρά μας:
στο ερωτικό, τ’ αμφίβολο ταξίδι μας,
ω, ας μένουμε κι οι δυό μας πάντα ξένοι!

(Από το βιβλίο Ποιήματα, 2001)

Kαίσαρ Εμμανουήλ (1902-1970)