Σαμακια στη θαλασσα
στημενα καλυβα ανοιχτη
στον κοσμο και στους ανθρωπους.
Περνουσαν πουλια και ψαρια
κι η γη πλαταινε
κι ετσι εβγαινα στην αμμουδια
κι ακολουθουσα τα κυματα πανω της
και τις γραμμες τους
προς τη ζωη αγορι νεος αντρας
στον ιδιο αερα
να με περναει σωμα και ψυχη
ελευθερος στο δεος της απλας
αφοβος κι ευτυχισμενος.
Μελετουσα λοιπον τις γραμμες και τα ματια μου
κι oλα τα πραγματα
μεσα κι εξω απ’ την καλυβα
εγω και μονος
να ενας ανθρωπος.
(από τη συλλογή Κούρος του Νόστου, 1978)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου