Σύνορα επί ποδός
Σύνορα
Σύνορα
Σύνορα
Ένα πόδι
Ένα
Πόδι
Τάφοι
Τάφοι
Ένα πόδι
Φθινόπωρο
Είναι φθινόπωρο. Οι κύκνοι τρών τους κυρίους τους ψητούς με δά-
κρυα στο φούρνο. Ένιοι πελιδνοί εξπρεσιονισταί σκούζουνε
ζητώντας κρασί, διότι κρασί υπάρχει ακόμη πολύ, πλην όμως ο
εξπρεσιονισμός μάς τελείωσε.
Ζήτω ο Κάιζερ, αφού κι ο Κάιζερ μάς τελείωσε. Ρολόγια ρολόγια
οι ώρες εικοσιπέντε χιλιάδες φορές.
Γλιστράω.
Γλιστράω και πετάω και ελίσσομαι.
Ένα μηχάνημα κρώζει.
Γάτες κρεμιούνται απ’ τον τοίχο.
Ένας Οβριός στο παραθύρι του σφυρίζει στον αυλό
μια ζωωδία.
Είναι φθινόπωρο και οι κύκνοι φθινοπωριάζουν κι αυτοί.
Στην Άννα τη Λουλούδινη
Ω Εσύ, αγαπημένη και των 27 μου αισθήσεων, Σου αγαπώ!
Εσύ Εσού Εσένα Εσέ, ημείς υμάς και ημάς υμείς,– – – – εμείς;
Αλλά τι λέω τώρα, είναι άσχετο αυτό!
Ποια είσαι, απροσμέτρητο τσουλί; Μην είσαι… είσαι στ’ αλήθεια αυτή;
Ο κόσμος λέει ότι είσαι μία εσύ…
Άσ’ τους να λένε, άσ’ τους να πουν,
πού παν τα τέσσερα δεν ξέρουν να σου πουν.
Φορείς το καπελάκι Σου στα πόδια, και με τας χείρας
πορπατείς, πάνω στας χείρας πηαίνεις.
Γεια και χαρά σου, εμπρός σου φτάνω, χαιρετώ!
Τα κόκκινα τα ρούχα Σου τ’ ασπροπριονισμένα,
κόκκινα τ’ αγαπώ, Άννα Ανθηρή, κόκκινη σου αγαπώ και Σου!
Εσύ, Εσού, Εσένα, Εσέ, ημείς υμάς και ημάς υμείς,– – – – εμείς;
Αλλά τι λέω, αυτό αφορά μονάχα κάρβουνα αναμμένα, παγερά!
Άννα Λουλούδινη, Άννα μου κόκκινη Ανθηρή, τι λέει ο κόσμος!
Γρίφος (ο ευρών αμοιφθήσεται):
1. Η Άννα η Ανθηρή διαθέτει ένα πουλί.
2. Η Άννα η Ανθηρή είναι κόκκινη.
3. Τι χρώμα έχει το πουλί.
Κυανό είν’ το χρώμα των μαλλιών Σου των κίτρινων,
κόκκινο το χρώμα του πουλιού Σου του πράσινου.
Εσύ, κορίτσι απλό στο τσίτι το καθημερνό.
Εσύ, ζωάκι πράσινο κι αγαπητό, Σου αγαπώ!
Εσύ, Εσού, Εσένα Εσέ, ημείς υμάς και ημάς υμείς,– – – – εμείς;
Αλλά τι λέω, αυτό αφορά της κάψας μόνο τη λαμπρή μαγιά!
Άννα Λουλούδινη, Άννα, Α – – – – Ν – – – – Ν – – – – Α!
Στη γλώσσα μου σταλάζω τ’ όνομά Σου,
Το όνομά Σου στάζει σαν μαλακό ξίγγι βοδιού.
Το ξέρεις τάχατε, Άννα, άραγε το ‘χεις κατά νου
ότι κι ανάποδα μπορείς να διαβαστείς;
Ότι Εσύ, ω Εσύ, η αγλαοτέρα πάντων,
είσαι από πίσω όπως κι από μπρός:
Α – – – – – – Ν – – – – – – Ν – – – – – – Α.
Τη ράχη μου χαϊδεύοντας, ξίγγι σταλάζει βοδινό.
Άννα Λουλούδινη, Άννα Ανθηρή.
Ζώο Εσύ σταλακτιστό,
Σου – – – – – – – αγαπώ!
Eλεεινά παιχνίδια
Προσχέδιον δραματος
α. Κύριέ μου:
β. Παρακαλώ;
α. Συλλαμβάνεσθε.
β. Όχι.
α. Κύριε μου, συλλαμβάνεσθε.
β. Όχι.
α. Κύριε μου, συλλαμβάνεσθε.
β. Όχι.
α. Κύριε μου, θα πυροβολήσω.
β. Όχι.
α. Κύριε μου, θα πυροβολήσω.
β. Όχι.
α. Κύριε μου, θα πυροβολήσω.
β. Όχι.
α. Σας μισώ.
β. Όχι.
α. Θα σας σταυρώσω.
β. Όχι.
α. Θα σας δηλητηριάσω.
β. Όχι.
α. Θα σας σοδομίσω έως θανάτου.
β. Όχι.
α. Μη λησμονείτε τον χειμώνα.
β. Ουδέποτε.
α. Σας μισώ.
β. Ουδέποτε.
α. Θα σας φονεύσω.
β. Είπαμε: ουδέποτε.
α. Θα σας πυροβολήσω.
β. Αυτό το ξανάπατε.
α. Εμπρός λοιπόν, ελάτε.
β. Δεν γίνεται να με συλλάβετε.
α. Γιατί όχι;
β. Το πολύ να με θέσετε υπό κράτησιν.
α. Τότε λοιπόν σας θέτω υπό κράτησιν.
β. Ε, αν είναι έτσι, καλώς.
Ο β επιτρέπει στον α να τον θέσει υπό κράτησιν και τον ακολουθεί. Τα φώτα της σκηνής
σβήνουν. Το κοινό, νιώθοντας ότι το κοροϊδεύουν, θορυβεί και σφυρίζει. Η γαλαρία
κραυγάζει: "Τι αηδίες είναι αυτές!" "Να βγει έξω ο συγγραφέας!" "Τα λεφτά μας πίσω!"
(Μετάφραση: Κώστας Κουτσουρέλης)
Κουρτ Σβίττερς, 1887-1948
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου