Μέσα στη μνήμη πήγαινε, ερχότανε
ένα χτυπημένο ορτύκι,
ξοπίσω του ο αγριοπήγανος ύστερα το μολύβι,
δαγκάνοντας το σύννεφο φτύνοντας θειάφι
ψάχνεις μέσα σου,
ακόμα η θύελλα στράφτει δισκοπότηρο
η οργή δεν τό ’πνιξε το ουρλιαχτό της.
Γενιά του αγριόχοιρου
έχεις ακόμα μάκρος
(Οδός Λαιστρυγόνων, 1978)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου