Σφίγγει ο ουρανός τα δόντια, ζώα και δέντρα
σαρκοβόρα, σφίγγει ο καιρός, τον τράχηλο η αλυσίδα
το πόδι ο χαλκάς, σφίγγει, σφίγγει.
Απ’ τις αυλές πουλί έγινες και πέταξες μακριά.
Νύχτες και νύχτες μοναξιά, το χάραμα πικρό
φαρμάκι το δείλι.
— Στο γυρισμό μάνα καρτέρα με
στην πιο ψηλή κορφή, πρώτη ν’ αντικρίσεις
τ’ άσπρα πανιά του καραβιού.
Από τη συλλογή Μαυροβούνι (1963)
Πηγή: https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=8904.75
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου