Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2025

Μόνα Μητροπούλου - Τα γκρίζα της μαλλιά


Πάντα μπροστά σέ κάποια μηχανή

είχε σκυφτή περάσει τη ζωή της,

δεν ήταν πια ή ματιά της φωτεινή

κ' είχε αλαφρά λυγίσει το κορμί της.


Σαν γελαστή πρωτόρθε στή δουλειά

έλεγε: λίγα χρόνια πριν περάσουν

ανθοί θα μου στολίσουν τα μαλλιά

κ’ οι φίλες στη χαρά μου θα γιορτάσουν...


Μα καθώς διάβαιν' ο καιρός γοργά

και τ’ όνειρο δεν κάρπιζε στη γη της

στην άχαρη δουλειά σιγά σιγά

τήν αζευγάρωτ’ έδωσε στοργή της...


Και να πού μ’ ένα γράμμα τυπικό

έλαβαν την τιμήν να της γνωρίσουν

πως με την κρίση, στο προσωπικό

δεν ημπορούσαν πια να την κρατήσουν...


Σαν τούς χαιρέτησ’ όλους και βουβή

πήρε το δρόμο της, σκεφτόταν :

στην πρόφασή τους την ευγενική

μιαν άλλη αίτια πιο σκληρή κρυβόταν:


Την διώχναν για τα γκρίζα της μαλλιά,

για τα φιλιά του χρόνου στη θωριά της...

Και προχωρούσε μες την αντηλιά

κ' ηχούσαν θλιβερά τα βήματά της...


Πηγή: ΄Ένα ποιηματάκι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου