Είναι μια γειτονιά που δε σωπαίνει·
πότε ακούς τραγούδι, πότε καβγάδες, πότε βροχή.
Τα παράθυρα δεν έχουν γρίλιες,
τα μυστικά είναι μισόγυμνα,
τα παιδιά ανήσυχα.
Κι ακόμα και στην πιο λιπόθυμη νύχτα
ακούγονται λαχανιασμένα βήματα
να σκουντουφλούν στις πέτρες, να διστάζουνε,
και πάντα να καταλήγουν σέ μια οικοδομή
στα σκοτεινά, να ξενυχτήσουν.
Κι όλη ή γειτονιά σα να μην έχει πού να κοιμηθεί
σα να μην έχει πού να κλάψει.
Απ' το προφίλ του Φώντα Τρούσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου