Φώλιαζα στο κορμί μου,
Σα μέσα σε ζεστή σπηλιά
Κι άκουγα τις φωνές και τον κόσμο,
Να με σιμώνουν βουίζοντας.
Μ' αυτοί επίμεναν
Όλο και περισσότερο επίμεναν
Να γίνω δικός τους.
Τους τρόμαζε να ορθώνομαι δίπλα τους,
-Προέχταση μαύρου βουνού.
Βραχνή φωνή χαράδρας
Ιάσων Ιωαννίδης, Φλέβες ποταμού, Πόρφυρας, 1958.
Αναδημοσίευση απ' το προφίλ της Μάνιας Μεζίτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου