Από παιδί τού άρεσε να κάνει την μπάλα σκαμνάκι.
Έχοντας μάθει τους χειρισμούς μια τέλειας ισορροπίας
Μπορούσε να κάνει οτιδήποτε.
Καθισμένος εκεί, χρησιμοποιώντας κάθε μόριο
Του σώματος και του πνεύματός του
Με τις ανάλογες κινήσεις γεννούσε πλήθος λέξεων
Και, αν όχι ποιήματα, έργα - ούτως ειπείν αιωνιότητας -
Οπωσδήποτε ανθρώπους κατ' εικόνα και ομοίωσή του.
Καμιά φορά και θεούς.
Όλα ήταν αληθινά με μόνη εξαίρεση τα φτερά.
Αυτά που φυτρώνουν στα γήπεδα των ποδοσφαιρικών αγώνων
Και βγαίνουν από τους αστραγάλους των ποδιών
Για να εξαφανίσουν από προσώπου γης τα παιδικά όνειρα
Και να δώσουν το πρώτο λάκτισμα στην ύποπτη αθωότητα των αγγέλων.
Ρούλα Κακλαμανάκη ( 1936 – 2013 )
Πηγή: Λίγο πριν, λίγο μετά
Εκδόσεις: Καστανιώτης- Αθήνα 1999
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου