Δύο κινέζικα ποιήματα

Hou Cheu

ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

Πάνε τώρα δέκα χρόνια 

που κάποια άγνωστη μου χαμογέλασε ˙ 

δεν μπόρεσα να καταλάβω, 

απλώς μου φάνηκε όμορφο.

Δεν ξέρω τίποτα γι ‘αυτήν,

μόνο που το χαμόγελο εκείνο με κατέχει ˙ 

κι ο χρόνος, αντί να το σβήσει, 

όλο και το κάνει πιο αξιολάτρευτο.

Ονειροπόλησα χίλιες περιπέτειες, 

έγραψα πολλά τραγούδια ερωτικά ˙

πολλοί τα διαβάζουν ευχάριστα, 

άλλοι τα διαβάζουν με θλίψη.

Χαρά ή θλίψη, 

όλα γεννήθηκαν απ’ αυτό το χαμόγελο.

Δεν ξανάδα ποτέ αυτήν που χαμογέλασε, 

μα την ευλογώ που τό ΄κανε τόσο καλά.

Aϊ Ch’ing

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Ανοίχτε τα παράθυρα, 

ανοίχτε τις ξυλόπορτες,

αφήστε να ‘μπω, αφήστε νά ‘μπω 

στα σπιτικά σας

Φέρνω μπουκέτα χρυσαφένια 

και των δασών τα’ αρώματα, 

φέρνω το φως , τη ζεστασιά 

και τη δροσιά σιμά σας.

Εμπρός, ξυπνήστε , σηκωθείτε, 

αφήστε πια το προσκεφάλι 

για να με δείτε πόφτασα, 

ανοίχτε πια τα βλέφαρά σας.

Καρδιές σαν τις καλύβες, ξεκλειδώστε 

τις πόρτες σας από καιρούς κλεισμένες 

για να σκορπίσω φως, άνθη κι αρώματα, 

τη ζεστασιά και τη δροσιά στην άδεια την καρδιά σας.΄

Πηγή: Κινέζικη Ποίηση, Πλέθρον, σσ. 135 και 149

Μετάφραση:  Αμαλία Τσακνιά

Αντλήθηκαν από το προφίλ του Σπύρου Αντωνόπουλου