Γιώργος Ζησιμόπουλος -Ποιήματα

 ΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑ

Όταν απέξω μας κλειδώνει ο χρόνος

οι λέξεις που έφυγαν

βαθιές ανάσες στις

σιωπές μας σπέρνουν

να μη θελήσουμε ποτέ

να κοιμηθούμε.

*

ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

Μια ζωή γεμάτη

απουσίες.

Σε άδειες ώρες

δε γίνονται μαθήματα

οι νύχτες των αδικημένων.

*

ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ

Όταν όλα σωπαίνουν

σαν κάτι

ακούγεται.

Όταν όλα μιλάνε

σαν κάτι

πεθαίνει.

*Από τη συλλογή Δήλος, εκδ. Γαβριηλίδης, Αθήνα 2016.

Αναδημοσίευση από:https://tokoskino.me/2022/12/31/%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%B6%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%BC%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/

...........................................................................................................................................................

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ

Αυτός ο ήλιος
δεν φωτίζει
ούτε ένα πρόσωπο
ούτε μια σκιά
δεν προφητεύει.
Συνεχώς εξημερώνει.

***

ΟΤΑΝ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ

Αυτός ο ήλιος
είναι ακαταβύθιστος.
Διαπλέει τις ανταρκτικές των ψυχών
χωρίς να κλαίει
ούτε ένα σώμα.

***

ΑΝΕΞΟΔΟΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Μεσημεριάζω.
Μέχρι ο ήλιος
να δακρύσει
το μυστικό μου απόσταγμα
σφιχτά κρατώ
μεσοσπονδύλιο δίσκο
των ονείρων.

***

ΞΥΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ

Χρόνια πολλά
του γύρισαν τις πλάτες
να μάθει επιτέλους
να βλέπει με τα νύχια.

***

ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ
ΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΟΥ

Από τα μάτια μου
στα μάτια σου
την πτώση μου
από τον ουρανό στη γη
ραφή ραφή ξηλώνω.

***

ΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΙ ΑΠΟ
ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ ΑΠΟ

Από τη νοσταλγία ξεκινώ
απόμερα σε συναντώ
και απόμακρα σε ψάχνω

*

Απόνερα κατακλυσμών
ανάβουνε τους ήλιους μας.
Απόσταγμα της σκέψης μας
τα αποκαΐδια της οργής μας.

***

ΤΕΛΕΙΑ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ
ΟΠΩΣ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ

Όταν όλα τα χρώματα
με αναζητούν
εγώ
δεν έχω πρόσωπο
να κρύψω.

***

ΛΑΘΡΑ

Μια φορά κι έναν καιρό
θα ζήσουμε για πάντα

***

ΠΕΡΑΤΙΚΗ ΟΛΙΓΩΡΙΑ

Όπου με στέλνεις
φεύγω.
Όπου κοιτάζεις
ταξιδεύω.
Όπου να ‘ναι
θα συναντηθούμε.

***

ΕΝ ΡΙΠΗ ΟΦΘΑΛΜΟΥ

Η νύχτα
η λύσσα
εμείς
φωτιά στα επιτελεία
πασών των αιτιών.

ΠΑΡΩΡΑ

Απόψε θα ταξιδέψω
χωρίς πανί
χωρίς αστέρια.
Μόνο με το σφυγμό σου
κι ένα παράθυρο
στο στήθος σου
ανοιχτό
να ξαγρυπνώ τη μνήνη.

***

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Στην αρχή τρελαινόμουν να νιώθω.
Μετά ένιωθα ότι τρελαινόμουν.
Προβλέπω τη συνέχεια
σε χρόνο Υπερσυντέλικο.

***

ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ

Όταν γνωριστήκαμε
ήθελες
έναν άνθρωπο
να περάσει ο καιρός
και εγώ
έναν άνθρωπο
να περιμενω.
Έτσι
γίναμε
αγνώριστοι.
Με τον καιρό.

***

ΟΛΕΣ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΔΥΟ

Όταν μ’ εγκαταλείψει
το άπειρο
από τα χείλη σου
θα κρεμαστώ
να σώσω
την ορμή μου.

*Από τη συλλογή “Αφήλιον ήμαρ”, Εκδόσεις Γαβριηλίδη, 2017.

Πηγές:

https://tokoskino.me/2018/04/30/%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%B6%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%BC%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%B4%CE%AD%CE%BA%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-2/

 https://tokoskino.me/2019/12/10/%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%B6%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%BC%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%AD%CF%83%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B1/