Μάτια που μόλις κοίταξα σε δάκρυα
Του χωρισμού
Στ’ ονειρικό βασίλειο του θανάτου
Η χρυσή οπτασία ξαναπροβάλλει
Βλέπω τα μάτια μα όχι τα δάκρυα
Του οδυρμού.
Αυτός είν’ ο δικός μου οδυρμός
Μάτια που δεν θα δω και πάλι
Μάτια της κρίσης
Μάτια που δεν θα δω παρά
Στη θύρα του θανάτου, άλλο βασίλειο
Που όμως αυτό
Τα μάτια συνεχίζουν λίγο, ενώ
Λίγο ακόμη, δάκρυα συνεχίζουν
Και μας χωρίζουν
Πηγή: Έλιοτ: Άπαντα τα ποιήματα, Μετάφραση:Αριστοτέλης Νικολαΐδης, Αθήνα: Κέδρος 2008.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου