Νίκος Εγγονόπουλος - Διώνη

Si les hommes voyaient ce qui est sous la peau, doués comme les lynx de Béotie d’ intérieur pénétration visuelle, la vue seule des femmes leur serait nauséabonde: cette grâce féminine n’ est que saburre, sang, humeur, fiel (...) et saletés partout.

ODON DE CLUNY

οι άντρες ποθούν το κάλλος

οι γυναίκες αφειδώς το προσφέρουνε:

αυτό το παραδεχόμαστε

κι εμείς

οι απόγονοι των Μαραθωνομάχων

γι’ αυτό δεν έχουν λόγο

το έτος της γυναίκας

κι άλλες ανόητες φασαρίες

και τα μασκαραλίκια

των σουφραζεττών

από το «τη Υπερμάχω στρατηγώ»

τις κρητικές μαντινάδες

τον «Αλφάβητο της Αγάπης»

από τους ιθυφαλλικούς χορούς των προγόνων

ίσαμε το

«αυτά τα μαύρα μάτια

που με κοιτάζουνε

χαμήλωσέ τα φως μου…»

πείθουν τους πάντας

για της προτάσεως

το ακριβές

με λόγο και με έργο

όλοι συνθέτουμε λαμπρές ανθοδέσμες

και αέναα

τις προσφέρουμε

των γυναικών

Από το βιβλίο: Νίκος Εγγονόπουλος, Στην κοιλάδα με τους ροδώνες με είκοσι έγχρωμους πίνακες και ένα σχέδιο, Ίκαρος, Αθήνα 1978, σσ.145-146.