Η δική μου η θλίψη δεν κατοικεί εδώ.
Την καταδιώκουν με τον Μαρά στους υπονόμους του Παρισιού.
Την καρατομούν με τον Ροβεσπιέρο και τον Μπαμπέφ.
Την κομματιάζουν με τον Ρήγα στο Βελιγράδι.
Φριχτά προδομένη, την γκρεμίζουν από την Ακρόπολη με τον Δυσσέα.
Τη θάβουν στα ερείπια της Γκερνίκα.
Την τουφεκίζουν στην Καισαριανή.
Τη δικάζουν πραιτοριανοί.
Την καρφώνουν στα σύρματα στη Μακρόνησο.
Την πνίγουν στο Αιγαίο οι έμποροι του θανάτου.
Την πουλούν και την αγοράζουν οι κάλπες τη θλίψη μου.
Η δική μου η θλίψη,
η δική μου, η αδάκρυτη θλίψη
δεν έχει πατρίδα.
Μίνως Σωμαράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου