κι έμεινα μόνος, με το γαλάζιο έλεος της τελευταίας στιγμής στα μάτια σου, γαλάζιο ωκεανός και σιωπητήριο, γαλάζιο που με γέννησε, με φώτιζε και με σκοτείνιαζε, που ακτινοβολούσε και φτερούγιζε. έμεινα μόνος με το βαθύ γαλάζιο σαν αντίο στα μάτια σου, μητέρα
Από τη συλλογή Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο (1999) του Τόλη Νικηφόρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου