Η παλιά μας κοινωνία, όπως είπα απέρχεται ιστορικά, χωρίς όμως να έχουμε ακόμα το αντίκρυσμα μιας νέας κοινωνίας για να ενταχτούμε σε αυτήν. Και βρισκόμαστε έτσι και νομίζω πως θα βρισκόμαστε για κάμποσο ακόμα, στο μεταίχμιο δύο εποχών, δύο κοινωνιών. Και ακριβώς αυτό: Μεταίχμιο σημαίνει παντού και πάντοτε σύγχυση των ιδεών, ανυπαρξία ιδεών καθαρών και κατευθυντήριων, απιστία λοιπόν στην αξία και την δύναμη των ιδεών -απιστία που συνεπάγεται την απραγία μεγάλων στρωμάτων του λαού- απραξία ενισχυμένη σήμερα από την ψυχική παραμόρφωση των ανθρώπων της καταναλωτικής αλλοτρίωσης και παραμόρφωση που, όπως βέβαια συμφωνείτε, δεν είναι φρούτο μονάχα δικό μας, αλλά παγκόσμιο.
περιοδικό Αντί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου