Μέτριου αναστήματος
με μια φωνή ούτε λιανή ούτε χοντρή,
πρωτότοκος γιος ενός δασκάλου
και μιας μοδίστρας μαγαζιού συνοικιακού•
αδύνατος εκ γενετής
μόλο που εκτιμάει το καλό τραπέζι•
με μπασμένα μάγουλα
και μάλλον μακριά αυτιά•
με τετράγωνο πρόσωπο
που σ’ αυτό μόλις ξεχωρίζουν τα μάτια,
και μια μύτη πλακουτσωτή κρεολού πυγμάχου
σμίγει το στόμα ειδώλου των Αζτέκας
-όλα αυτά λουσμένα
από ένα φως δυσπιστίας κι ειρωνικό-
ούτε πολύ έξυπνος αλλά ούτε και τελείως βλάκας
ήμουν αυτό που ήμουν: ένα μίγμα
από ξύδι και λάδι φαγητού,
ένα αλλαντικό από άγγελο και ζώο!
Νικανόρ Πάρρα, Ποιήματα και Αντιποιήματα, μτφρ. Ρήγας Καππάτος, εκδόσεις Γλάρος, Αθήνα, Δεκέμβριος 1985 (με εισαγωγή και σχέδια του Ενρίκε Λιν) & εκδόσεις Εκάτη, Αθήνα, Οκτώβριος 2002.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου