Θα πούνε οι «μπουλουξήδες»
για τους στίχους μου
πως έχουνε στο βάθος λίγη αλήθεια.
Μα οι «μεγάλοι υποκριτές»
θα βρούνε παραμύθια,
τα ποιήματά μου, άτεχνα.
Και κάτι δεσποινάρια
«Δραματικών σχολών»,
που δεν επήγανε ποτέ
τουρνέ στην επαρχία,
με ειρωνεία
για μένα θα μιλήσουνε.
αν καταδεχτούνε
και τα δούνε
θα φρίξουνε
και στο καλάθι των αχρήστων
θα τα ρίξουνε.
Η αγαπημένη μου θα ενθουσιαστεί
γιατί αγαπάει έναν ποιητή,
μα ίσως και να ’ναι κατά βάθος λυπημένη
γιατί σ’ εκείνην αφιερωμένοι
δεν είν’ οι στίχοι μου.
Κι η μάνα μου,
αν κάποτε το μάθει
πως στίχους έχω γράψει
θα κουνήσει το κεφάλι
με συμπόνια,
γιατί αφήνω έτσι τα χρόνια
να μου φεύγουν κυνηγώντας χίμαιρες
Μπουλούκια, 1940
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου