Αντώνης Φωστιέρης - Στους κριτικούς

Η ποίηση απαντάει στους κριτικούς με ποίηση.

Όπως η φύση στους σοφούς με φύση.

Κι ένα τεράστιο κύμα αδιαφορίας καβαλάει τα κράσπεδα

Σαρώνοντας τις πολιτείες από τους μάταιους στίχους.

Άλλοτε λέω:

Oι στίχοι

Είναι τα στάχυα που θέρισαν

Ελισσόμενες μέρες

Και παίρνοντας φωτιά ξεκίνησαν

Σ' ονειρώδη ουρανό.

Λυπάμαι

Που μάλλον μιλάω

Μια γλώσσα νεκρή

Δεν πιστεύω βεβαίως σε ανάσταση,

Πιστεύω

Εντούτοις

Με πάθος

Στον

Θάνατο.

από τη συλλογή Σκοτεινός έρωτας, εκδόσεις Καστανιώτη 1977