Ξέρω, δε θα βρεθεί ποτέ
Αντίδοτο στο δηλητήριο της ύπαρξης
Πάντα θα φεύγουμε φαρμακωμένοι
Έτσι και τα φιλιά μας πικρίζουν κάποτε
Είναι τότε πού τα λόγια μας
Σταλάζουν τη μελάνη τους
Στους βλεννογόνους της νύχτας
Μα έλα να αγκαλιαστούμε απόψε
Εφημερεύει πάντοτε η αγάπη
Δε σώζει ζωές
Ξέρει όμως να δίνει τις πρώτες βοήθειες
Έστω μια απλή περιποίηση τραυμάτων
Ιπποκράτους 15, Σαιξπηρικόν 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου