Χάρης Μεγαλυνός - Για το κάρβουνο

 Σαν λείψει το φως, σαν φύγουν οι θεές απ΄ τα νησιά

καλό είναι το κάρβουνο κι η νύχτα.

Καλή η καρβουνιάρισσα άσπρη στη νύχτα

με τη φωνή της μέλι

να κουτρουβαλάει στις πέτρες τ’ αμάξι της

γεμάτο με μαύρα λιθάρια της Κόλασης.

Καλό είναι το κράξιμό της πίσω απ΄ τους φράχτες, παρέα με

τους πετεινούς

να διαλαλάει την πραμάτειά της.

Ωραίο είναι το κάρβουνο

η ζέστα, η κολασμένη πίσσα του, η αλήτικη φτωχολογιά του:

για ένα σωρό από δαύτα

θα σκόρπαγα ένα γερό κομπόδεμα από λίρες,

μια χούφτα μαργαριτάρια της Καραϊβικής

ένα μικρό μα σίγουρο βασίλειο στα βουνά.

Μα πιο ωραία η γριά καρβουνιάρισσα

άσπρη μέσα στην άσπρη ομίχλη της αστροφεγγιάς

με τη φωνή της μέλι

να διαλαλάει την πραμάτειά της

να κουτρουβαλάει τ’ αμάξι της

πίσω απ΄ τους φράχτες, παρέα με τους πετεινούς.

(1979)

*Από τη συλλογή “Στο δρόμο της χώρας”, Εκδόσεις Ακμών, 1980.

Αναδημοσίευση από: https://tokoskino.me/2025/07/06/%CF%87%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%87%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CF%85%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%BA/?fbclid=IwY2xjawLbt61leHRuA2FlbQIxMABicmlkETFFM0U1MVJDWWZMZDZKZTlXAR5FpUvOYb_ydp25jq2hkMvG5M79lnePr3FMyeZDnc1g5nWsgc7Mr6ZPemOH6g_aem_smmiRJm5sPHLBfhal34fgg