Το μάτι βρήκε μια γωνιά και γέννησε τα αυγά του. Καλοκαίρι γεμάτο σκνίπες — σεισμούς — αποκαλύψεις. Μια παγωμένη λάμπα στο διάδρομο, φωτίζει ένα προφίλ και μια φωνή: είναι κανείς μέσα; είναι κανείς μέσα; Το προφίλ κολλάει στον τοίχο και μένει μ’ ανοιχτό το στόμα. Έξω ο ήλιος βαράει στο κούτελο ένα άγαλμα. Φωνές πίσω από τις νεραντζιές. Κρότοι κεφαλιών στην άσφαλτο. Το πετρέλαιο αναβρύζει στα δημόσια ουρητήρια. Το χρήμα γέμισε τις στέρνες μας. Νερό πουθενά. Το μάτι βρήκε μια γωνιά και γέννησε τ’ αυγά του — τις εικόνες του μέλλοντος —
Γιάννης Κοντός, Φωτοτυπίες, Κέδρος, Αθήνα 1977, σ. 7-19: 17
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου