Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας -Προσωπικές Οπτασίες

 Ζούμε τις μικρές μας ιστορίες

στο κέντρο και τις συνοικίες 

όνειρα μεθυσμένα

σχέδια ματαιωμένα

τηλέφωνα απεγνωσμένα..

Σκέφτομαι πάλι

ίσως δεν ήσουνα εσύ

ό,τι ονειρεύτηκα

όμως θυμάμαι μια νύχτα

είδα τα μάτια της λύπης

να μου χαμογελάνε..

Ίσως δεν ήμουνα κι εγώ

ό,τι ονειρεύτηκες

έτσι κι αλλιώς όλα είναι

προσωπικές οπτασίες

Το νιώθω πως σε χάνω

γλυκιά μου αγάπη..καληνύχτα

Νικόλαος Γύζης - Άρτεμις και Τηλέμαχος Γύζης

 

Jacques Prévert - Πρώτη μέρα

Άσπρα σεντόνια σ’ ένα ντουλάπι
Σεντόνια κόκκινα σ’ ένα κρεβάτι
Ένα παιδί μες στη μητέρα του
Η μητέρα του στους πόνους
Ο πατέρας στο διάδρομο
Ο διάδρομος μέσα στο σπίτι
Το σπίτι μέσα στην πόλη
Η πόλη μες στη νύχτα
Ο θάνατος μέσα σε μια κραυγή
Και το παιδί στη ζωή.

Ζακ Πρεβέρ ( 1900 -1977 )
Πηγή: «ΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ- Λόγια και άλλα»
Μετάφραση: Δημήτρης Καλοκύρης
Εκδόσεις: Νεφέλη – Αθήνα 1977

Δημήτρης Χιλλ - Ποιήματα

 Φωτογραφία

ΕΔΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ γιατί όχι
εδώ που μου έστρωσες
κι όταν ξυπνήσω
να τα αφήσω όλα όπως μου τα΄φτιαξες
Εσένα θα σε πάρω μαζί μου
το σώμα και τα χάδια
θα παραμείνουνε στο άσπρο σεντόνι
εσένα όμως θα σε πάρω μαζί μου
σαν ανάμνηση ή σαν φωτογραφία
στης καρδιάς μου την τσέπη

Κάπου εκεί

Κάπου εκεί έχω αφήσει το θαύμα μου
και τα χαμένα μου όνειρα

έχω αφήσει τα χέρια μου και τα πόδια
το κεφάλι μου και όλο το σώμα
Κάπου εκεί που τα τρένα σταμάτησαν
που τα πλοία βυθίστηκαν
που οι δρόμοι κόπηκαν στα δυο
που δεν υπάρχουν στεριές μήτε θάλασσες
μόνο χρώματα από πουλιά
κάπου εκεί έχω αφήσει το θαύμα μου
σε γαλάζιες σπηλιές
μέσα στα μάτια σου

................................................................................................................................................................

ΜΙΑ ΥΓΡΗ μελαγχολία

με κοίταξε

την κοίταξα

στέγνωσε

...................................................................................................................................................................

ΕΝΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ
μοιρασμένο στα δυο
είναι το σήμερα
Το αύριο
ένα ολόκληρο για τη μοναξιά
κι ένα για σένα

......................................................................................................................................................................

Ο γείτονας

ΣΤΟ ΚΑΨΙΜΟ ενός τόσο μικρού σπίρτου

είδα τη φλόγα της νιότης να σβήνει

στο σβήσιμο της φλόγας

είδα μαλλιά να ασπρίζουν

μάτια να κλαίνε με αίμα

με ένα σπασμένο πόδι κατάλαβα τα γηρατειά

με ένα σπασμένο χέρι

τόσες χειραψίες που πήγαν χαμένες

με ένα χαμένο δρόμο αντάμωσα τη μοναξιά

και στο σπίτι του γείτονα

τα χαμένα μου χρόνια

.......................................................................................................................................................................

Η ΝΥΧΤΑ ήταν τρομαγμένη
τα πεζοδρόμια χαρακωμένα
σε κάθε γωνιά παραμόνευε το άγνωστο
σε κάθε βήμα μια λέξη
αυτή η άγνωστη λέξη

Πηγή:https://www.periou.gr/%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82-%CF%87%CE%B9%CE%BB%CE%BB-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-dimitris-hill-gedichte-%CE%BC%CF%84%CF%86%CF%81-%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%81/

Mama!Milk - Kujaku

 

Schubert: Piano Sonata in A Major D. 664, II. Andante | Paul Lewis

 

Αλέξης Τραϊανός - Πλησίασε τώρα

Πλησίασε τώρα που τα νερά ανεβαίνουν

Πλησίασε τώρα

Η ομίχλη μας κρύβει απ’ τα περιττά βλέμματα

Κι ο πάγος σκέβρωσε τα τελευταία ίχνη

Των ξένων που πέρασαν

Έτσι κανείς δε θα μας δει

Πρόσωπο με πρόσωπο

Όπως θα με ξεντύνεις

Γυμνόν αλλόφρονα και ωραίον

Θα μαζέψω όλες τις μέρες

Θα περπατήσω πάλι στα ίδια σπίτια

Θ’ ανασάνω πάλι τη θάλασσα

Και με την τελευταία δύναμη

Θα ξεκρεμάσω απ’ τις μέρες τα σπίτια τη θάλασσα

Όλα μου τα δάκρυα

Όλες μου τις ανάσες

Θα στα δώσω

Για να υπάρξω

Οι μικρές μέρες, 1973