Γιώργος Οικονόμου - Άννα

Σ'’ όλο το Δημοτικό την αγαπούσα

μα ποτέ δε βρήκα θάρρος να της το πω.

Μοναχά σε μια γιορτή της

Άννα τη λέγανε

πήγα στο σπίτι της

δώρο μια σοκολάτα

μ’ άλλους τέσσερις μαζί

Συλλογή: ένα με τη σκόνη, τύρφη 2017.

Nirvana - All Apologies

 

Fattening Frogs for Snakes, Sonny Boy Williamson & Animals

 

Joanie's Butterfly Aerosmith 1982

 

Led Zeppelin - Achilles Last Stand

 

Νίκος Εγγονόπουλος - Γοτθική πικρία

εις Ανδρέαν Εμπειρίκον

Αρκούν, πλέον, τα νάματα της ευάνδρου Ηπείρου. Αρκούν, πλέον, τα συναξάρια των λαφυραγωγών του σπέρματος. Αρκούν οι ύπουλες διεισδύσεις των υφάλων σήμαντρων στ' ατμοσφαιρικά στρώματα της λήθης. Αρκούν. Τώρα η ψυχή μας ποθεί την γαλήνην. Τώρα η ψυχή μας ποθεί την χαρά. Έστω και αν απαιτείται δι' αυτό, ακόμη και για μίαν μόνη στιγμή ή της αύριον ή της χθες, η εξωμήτριος κύησης του φόβου μέσ' στα επιρριπτάρια της αθανασίας. Έστω και αν απαιτηθή η ερήμωσις των λατομείων εντός σκαφάνδρων, η τοποθέτησις πουλιών, σε γεωμετρικά σχήματα, επί των επάλξεων, ή άγρα της αύρας στην αφροδίσια γύμνια του δάσους. Έστω και αν η θυσία που απαιτείται και πάλι από μας είναι τόσον οδυνηρή όσο τα δάκρια που κυλούν από τα θλιμμένα μάτια της, οι τραγικές πλεξίδες των μαλλιών της. Έστω και αν η εις Εκβάτανα αλγεινή μετάβασίς μας μάς επιφυλάσσει τόσας φρικτάς συνεπείας και για τώρα και για το μέλλον. Και νά, κιόλας, που ο σεμνός συκοφάντης, ο σεπτός συκοφάγος, ανθίσανε πάνω στα πολεμικά μανουάλια. Η Καρχηδών σίγησε διά παντός. Το άσμα της συνεχίζουν τώρα τα νερά σε ρυθμόν αιθάλης. Αυτή η σημαία είναι δική σας; Αυτά τα αίματα είναι δικά μας; Αυτά τα φάσγανα είναι δικά σας; Αυτοί οι ρόδακες είναι πιστοί; Συμφέρει στο άπειρο το χάος του ονείρου; Αυτή η άμυνα πού θα μας πάη, σαν μας μισήσουνε κι' οι λυγαριές;

[πηγή: Νίκος Εγγονόπουλος, Ποιήματα Β', Ίκαρος, Αθήνα 1977, σ. 54-55] 

Νίκος Εγγονόπουλος - Καυχησιολογίαι υπό βροχήν

I

ας δώσουμε κάτι στην Θηρεσία του Ιησού Χριστού

ας δώσουμε κάτι στον μεγάλο ποιητή
ας δώσουμε κάτι και στον Παύλο Πικασσό

αλλά ας μη δώσουμε τίποτες
στα μαύρα στόματα των πηγαδιών
στις αξιοδάκρυτες γκαμήλες της Βακτριανής
στα σκοτεινά ρολόγια του πολέμου.

Νίκος Εγγονόπουλος ( 1907- 1985 )

II

 

η ωραία κόρη 

Κύριε 

π' αγαπούσαμε 

ήτανε ωσάν 

κυκλάμινο 

μέσα στο νεκρικό της 

το κρεβάτι 

ας βουρτσίσουμε τα λασπωμένα πανταλόνια μας 

ας θίξουμε τις άρπες των φρεάτων 

ας οδηγήσουμε τους γύφτους προς τη θάλασσα 

ας δρέψουμε τα στήθη 

των ευμορφοτέρων μας 

κοριτσιώνε

Πηγή: Μην ομιλείτε εις τον Οδηγόν (1938) στη συγκεντρωτική έκδοση: Ποιήματα, τ. Α'. Αθήνα: Ίκαρος 1990.