Διονύσιος Σολωμός -[Εις το θάνατο κυρίας Αγγλίδας]

[1]
(Μία φωνή σ’ ένα νησάκι)

Με τ’ άνθη μας εμίσεψε·
νά βρ’ άνθη σα γυρίσει·
ετοίμασέ τα, κι έφθασε,—
δεν ημπορεί ν’ αργήσει· —
5(1.)
μην είναι κείνη πὄρχεται
με κάτασπρα πανιά;

[2]
ΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑ
Αθάνατε Φύλακα, οπού ο ουρανός κι η θάλασσα σε βλέπουν και μένεις σιμά
της όμορφης βασίλισσας της αποκοιμισμένης,
άφησέ με να κλείσω μέσα στα χέρια της το στεφάνι της κεφαλής μου, για να δοκιμάσει αυτή, όταν ξυπνήσει, όση χαρά εγώ αισθάνθηκα κοιτάζοντάς την.

ΑΛΛΟ ΠΝΕΥΜΑ
Περίσσια γλυκομίλητο νέο πνεύμα της θαλάσσης,
τ’ όμορφο πλάσμα δέν ειναι στον ύπνο βυθισμένο.

[3]
Το χάσμα π’ άνοιξε ο σεισμός κι ευθύς εγιόμισ’ άνθη.
[1850]

___

απόσπ. 2
Από το στόμα του ποιητή· εις το χειρόγραφο [στ. 1]: *
Ευγενικό της θάλασσας νέο πνεύμα παινεμένο.

απόσπ. 2*
Αθάνατε που φύλακας …μένος μένεις
της όμορφης βασίλισσας της αποκοιμισμένης.

Ευγενικό της θάλασσας νιο πνεύμα παινεμένο
τ’ όμορφο πλάσμα δέν ειναι στον ύπνο βυθισμένο.

Διονύσιος Σολωμός (8 Απριλίου 1798 − 9 Φεβρουαρίου 1857)

Πηγή: http://www.greek-language.gr/…/too…/concordance/browse.html…