Ἰδού, λοιπόν, ἀνέβηκα στὸν ἄμβωνα
– θέλω δὲν θέλω λόγους νὰ κηρύττω –
μὰ τὰ παλιὰ ἀκροατήρια, ποὺ θάμβωνα,
μὲ κάνουν σ᾽ ἐπανάληψη νὰ πλήττω.
– θέλω δὲν θέλω λόγους νὰ κηρύττω –
μὰ τὰ παλιὰ ἀκροατήρια, ποὺ θάμβωνα,
μὲ κάνουν σ᾽ ἐπανάληψη νὰ πλήττω.
Δὲν ἤτανε ξεκάθαρο τὸ μήνυμα
– σὲ τούτη τὴν παράνοια πῶς νὰ ἐλπίσω; –
μπροστάρισα κι ἂν μπῆκα μὲς στὸ κίνημα
κάνω μεταβολὴ ὁλοένα πίσω.
– σὲ τούτη τὴν παράνοια πῶς νὰ ἐλπίσω; –
μπροστάρισα κι ἂν μπῆκα μὲς στὸ κίνημα
κάνω μεταβολὴ ὁλοένα πίσω.
Μὰ ὅσο παρεκκλίνω ἀπ᾽ τὴν πορεία μου
– κάποιοι μ᾽ ἀκολουθοῦν ἀπελπισμένοι –
γνωρίζοντας τὴν πρότερη ἱστορία μου
λένε: «θὰ ξέρει ἐκείνη ποῦ πηγαίνει».
– κάποιοι μ᾽ ἀκολουθοῦν ἀπελπισμένοι –
γνωρίζοντας τὴν πρότερη ἱστορία μου
λένε: «θὰ ξέρει ἐκείνη ποῦ πηγαίνει».
Πηγαίνουμε, στὰ χρόνια τ᾽ ἀμνημόνευτα
– βαδίζουμε, ἑτερόκλητο κοπάδι –
καὶ καῖμε καὶ χωνεύουμε τ᾽ ἀχώνευτα
ποὺ συνιστοῦν τῶν ἄλλων τὸ σκοτάδι.
– βαδίζουμε, ἑτερόκλητο κοπάδι –
καὶ καῖμε καὶ χωνεύουμε τ᾽ ἀχώνευτα
ποὺ συνιστοῦν τῶν ἄλλων τὸ σκοτάδι.
ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ : «Ἡ τρίτη γενιά»,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου