Τους θερινούς μήνες,
καταξιωμένοι ποιητές,
ζώντες και νεκροί,
μαζεύονται κάτω απ’ την τέντα της αυλής,
αφήνοντας λίγο απ’ το περίσσευμά τους
στο παιδικό μου καπέλο.
Διαβάτη, μην μας προσπερνάς.
Γι’ αυτούς έστρωσα το καλύτερο εργόχειρο
στο μεγάλο τραπέζι του σαλονιού
που έχουμε για τους επισήμους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου