Ὅπου κρεμοῦσε ὁ κλέφτης τό σπαθί του,
κρεμάει ὁ γύφτος τό βρακί του.
ΠΑΡΟΙΜΙΑΚΟ
α΄
Τά ἔχει αὐτά ἡ διαλεκτική
Καί μή πρός κακοφανισμόν…
Τό μόνο ἔκτακτο στήν ὑπόθεση,
ἡ στερνή γνώση μάλλον εἶναι
ὅτι μποροῦσε ὁ εὐλογημένος κι αὐτός,
ὁ κλέφτης ἐννοῶ, νά πρόσεχε λίγο
ποῦ κρεμάει τ᾿ ἄρματά του.
Θά γλυτώναμε κάμποσα παρατράγουδα
β΄
Ποῦ ὅμως ἐκεῖνος…
Στά τρία πλάτανα πρῶτα,
τά γνωστά ἐκεῖνα τά τρία ἀράδα ἀράδα,
στά ἔλατα ὕστερα καί τίς ὀξιές,
στό τέλος καί στήν ἐκκλησιά!
Ἐκεῖ νά λειτουργιῶνται κτλ. …
Ἑπόμενο ἦταν πλέον νά μή μείνει
ξεβρώμιστο τίποτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου