Εἰς τό ἐρχόμενον, ἐάν μοῦ φθάσει ἡ ζωή
Καί ἡ τύχη μοῦ δώσει ἀρκετήν ἡσυχίαν,
Θέλω (…) προβάλειν στίχους.
Καί ἡ τύχη μοῦ δώσει ἀρκετήν ἡσυχίαν,
Θέλω (…) προβάλειν στίχους.
ΚΑΛΒΟΣ, Ἐπισημειώσεις στίς Ὠδές
Καί οἱ μέν στίχοι
δέ φάνηκαν πουθενά.
Ὅσοι ὅμως δύνονται,
ἔξω ἀπό ποιήματα καί διαβάζουν
τά σκοτεινά σχέδια μιᾶς ζωῆς
πού γέρασε χωρίς νά λάβει ἀρκετή ἡσυχία,
φαντάζονται: τί φοβερό
βόδι μάγγωσε τή φωνή του.
Καί –γιά νά γίνουμε ἀναλυτικοί.
Ὅσο ἀφορᾶ λοιπόν τή ζωή, τό ἐνδεικνυόμενο
μάκρος της γιά τούς στίχους
-γι᾿ αὐτούς πρόκειται τώρα-
ἑβδομήκοντα κι ἑπτά συναπτά
εἶναι πολλά· (γιά ν᾿ ἀφήσουμε
πού ἡλικίες καί στίχοι εἶναι ποσά
ἀντιστρόφως ἀνάλογα).
Ἡ ἡσυχία πάλι, ἀρκετή ἤ πόση
-ἄς μήν πολυσκαλίζει κανένας
οὔτε τά κατ᾿ αὐτήν-
ἡ κανονική ἄς ποῦμε ἡσυχία,
κατά πόσον αὐτή εὐνοεῖ τά ποιητικά
κι ὄχι τά σκάνδαλα καί οἱ μπελάδες
εἶναι μᾶλλον ἀμφίβολο.
Παραδείγματα περιττεύουν.
Ξανά οἱ φαντασίες.
Φαντασίες ὑποθέσεις καί ρεμβασμοί.
Μήν ἦταν καλύτερα ἔτσι; Πού ἔδωσε
μιά κι ἔξω τό δικό του ρεκόρ –τά δικά του
μέτρα γιά νά κυριολεκτοῦμε-
κι ἀπεσύρθη στήν ὥρα του; Μήν πέτυχε
τήν ἀγαθή μερίδα, κανένα
καταφύγιο ἀφθόνητο ἴσως…
Λουκάς Κούσουλας, 1929-2019
πηγή: http://www.poiein.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου