ΖΗΣΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ - ΨΗΛΑΦΩ Τ’ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ ΕΠΟΧΩΝ

Σπηλιά: μιλιά αντηχεί σταλακτιτών
φωνές πετραίων περιστεριών, δεν ήσουν Συ
κι ανήσυχος φωνάζω.
Μονάχος είμ’ εδώ, πόσους αιώνες;


Ψηλαφώ σ’ απολιθώματα εποχών για να σε βρω
βαθύ σκοτάδι
μα η μορφή σου που ’μεινε ανθρώπινη πολύ
απομεινάρι δόνησης που μ’ οδηγεί στη Γη
ξανά να σ’ ανταμώσω σ’ αλλαγή.

Σπηλιά: της λησμονιάς η έξοδος πού νά ’ναι; θα τη βρώ;
Του χρόνου η περιπέτεια νέφος περαστικό;
η οντική σου ευγένεια το χάος θα γεφυρώσει.

Από το βιβλίο: Ζήσης Οικονόμου, «Αιθρία σιγή», Εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα 1976, σελ. 47.