Τον Ιούνιο 1950 στην Πράγα το δικαστήριο της χώρας κατηγόρησε για συνωμοσία εναντίον του κράτους την Μιλάντα Χαράκοβα και την απαγχόνισε. Μαζί της απαγχόνισαν και τον Ζαβίς Καλάντρα Τσέχο σουρρελιστή φίλο του Αντρέ Μρετόν και του Πωλ Ελυαρ.
«…Και οι νεαροί Τσέχοι χόρευαν και ήξεραν πως σ αυτήν την ίδια πόλη χθες αιωρούνταν στον αέρα μια γυναίκα και ένας σουρρεαλιστής και χόρευαν ολοένα και με περισσότερο πάθος γιατί ο χορός τους ήταν η εκδήλωση της αθωότητας τους, της καθαρότητας τους που τόσο λαμπερά ξεχώριζε από την μαύρη ενοχή των δύο κρεμασμένων που πρόδωσαν τον λαό και τις ελπίδες του
…..Ο Αντρέ Μπετόν δεν πίστευε ότι ο Καλαντρα πρόδωσε το λαό και τις ελπίδες του και κάλεσε στο Παρίσι τον Ελυάρ ( μ ένα ανοιχτό γράμμα στις 13 του Ιούνη του 1950 να διαμαρτυρηθεί για την παράλογη κατηγορία και να προσπαθήσει να σώσει τον παλιό φίλο της Πράγας. Αλλά εκείνον τον καιρό ο Ελυάρ χόρευε σ έναν τεράστιο κύκλο ανάμεσα Παρίσι , Μόσχα, Βαροβία, Πράγα, Σόφια Ελλάδα…και παντού απάγγελνε τα όμορφα ποιήματα του για τη χαρά και την αδερφοσύνη. Όταν διάβασε το γράμμα του Μπρετόν έκανε δύο βήματα επιτόπου, ένα βήμα μπροστά, τίναξε το κεφάλι του καταπάνω και αρνήθηκε να παραταθεί στον προδότη του λαού (περιοδικό Action 19 ιούνη 1950) και άρχισε με μεταλλική φωνή να απαγγέλλει:
Θα γεμίσουμε την αθωότητα
Με δύναμη που τόσον καιρό
Μας έλειπε
Και ποτέ πια δεν θα είμαστε μόνοι.
……Κι εγώ περιπλανιόμουν στους δρόμους της Πράγας, τριγύρω μου χόρευαν οι κύκλοι των χαμογελαστών Τσέχων και ήξερα πως δεν ήμουν μ αυτούς αλλά με τον Καλάντρα που κι αυτός ξεκόπηκε από την κυκλική του πορεία κι έπεφτε, κι έπεφτε….
….Τους κρατούσε από τους ώμους τραγουδούσε μαζί τους….. Ναι, ήταν αυτός ο εραστής της Πράγας ο Ελυάρ! Και ξαφνικά αυτοί που χόρευαν σώπασαν και κουνιόντουσαν μόνο μέσα σε μια απόλυτη σιωπή κι αυτός άρχισε να απαγγέλλει έχοντας για ρυθμό τα χτυπήματα των ποδιών τους στη γη:
Θα ξεφύγουμε από την ξεκούραση
Θα ξεφύγουμε από τον ύπνο
Θα ξεπεράσουμε τη χαραυγή και την Άνοιξη
Και θα προετοιμάσουμε τις μέρες και τις εποχές
Στο μέτρο των ονείρων μας».
Μίλαν Κούντερα
(από το «Βιβλίο του γέλιου και της λήθης» Εκδ. Οδυσσέας, (σελ. 70-71.
«…Και οι νεαροί Τσέχοι χόρευαν και ήξεραν πως σ αυτήν την ίδια πόλη χθες αιωρούνταν στον αέρα μια γυναίκα και ένας σουρρεαλιστής και χόρευαν ολοένα και με περισσότερο πάθος γιατί ο χορός τους ήταν η εκδήλωση της αθωότητας τους, της καθαρότητας τους που τόσο λαμπερά ξεχώριζε από την μαύρη ενοχή των δύο κρεμασμένων που πρόδωσαν τον λαό και τις ελπίδες του
…..Ο Αντρέ Μπετόν δεν πίστευε ότι ο Καλαντρα πρόδωσε το λαό και τις ελπίδες του και κάλεσε στο Παρίσι τον Ελυάρ ( μ ένα ανοιχτό γράμμα στις 13 του Ιούνη του 1950 να διαμαρτυρηθεί για την παράλογη κατηγορία και να προσπαθήσει να σώσει τον παλιό φίλο της Πράγας. Αλλά εκείνον τον καιρό ο Ελυάρ χόρευε σ έναν τεράστιο κύκλο ανάμεσα Παρίσι , Μόσχα, Βαροβία, Πράγα, Σόφια Ελλάδα…και παντού απάγγελνε τα όμορφα ποιήματα του για τη χαρά και την αδερφοσύνη. Όταν διάβασε το γράμμα του Μπρετόν έκανε δύο βήματα επιτόπου, ένα βήμα μπροστά, τίναξε το κεφάλι του καταπάνω και αρνήθηκε να παραταθεί στον προδότη του λαού (περιοδικό Action 19 ιούνη 1950) και άρχισε με μεταλλική φωνή να απαγγέλλει:
Θα γεμίσουμε την αθωότητα
Με δύναμη που τόσον καιρό
Μας έλειπε
Και ποτέ πια δεν θα είμαστε μόνοι.
……Κι εγώ περιπλανιόμουν στους δρόμους της Πράγας, τριγύρω μου χόρευαν οι κύκλοι των χαμογελαστών Τσέχων και ήξερα πως δεν ήμουν μ αυτούς αλλά με τον Καλάντρα που κι αυτός ξεκόπηκε από την κυκλική του πορεία κι έπεφτε, κι έπεφτε….
….Τους κρατούσε από τους ώμους τραγουδούσε μαζί τους….. Ναι, ήταν αυτός ο εραστής της Πράγας ο Ελυάρ! Και ξαφνικά αυτοί που χόρευαν σώπασαν και κουνιόντουσαν μόνο μέσα σε μια απόλυτη σιωπή κι αυτός άρχισε να απαγγέλλει έχοντας για ρυθμό τα χτυπήματα των ποδιών τους στη γη:
Θα ξεφύγουμε από την ξεκούραση
Θα ξεφύγουμε από τον ύπνο
Θα ξεπεράσουμε τη χαραυγή και την Άνοιξη
Και θα προετοιμάσουμε τις μέρες και τις εποχές
Στο μέτρο των ονείρων μας».
Μίλαν Κούντερα
(από το «Βιβλίο του γέλιου και της λήθης» Εκδ. Οδυσσέας, (σελ. 70-71.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου