Αμαλία Τσακνιά-Ρεβέκκα

Ρεβέκκα
παίξε κάτι απόψε για μένα
είμαστε πάλι εδώ η πιστή συντροφιά
μικρές ζαλισμένες μέλισσες
στα χλωρά μαλλιά σου
την ώρα που οι σονάτες χυμούν στα παράθυρα
κι ανατριχιάζει ο δρόμος με τους ευκαλύπτους.
Η Ρεβέκκα δεν είναι όραμα
δεν είναι σύμβολο ποιητικό η Ρεβέκκα
πηγούλα στην ξερολιθιά
λεύκα ψηλή στ’ ασήμαντα περιβολάκια μας
μικρούλα ιέρεια τελετουργούσα
κι εμείς πιο πέρα
ο χορός των αγίνωτων χλωμών κοριτσιών.
Ρεβέκκα
παίξε κάτι απόψε για μένα
ήρθα κοντά σου
πάντα εκστατική·
μα πρώτα διώξε αυτή την ξέπνοη στεγνωμένη γυναίκα
που μέρες τώρα μ’ ακολουθεί
και διεκδικεί τ’ όνομά σου.
© ΑΜΑΛΙΑ ΤΣΑΚΝΙΑ, ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΙΓΜΗ, 2000