Δε θλίβομαι για ο, τι χάθηκε. Η τωρινή
μορφή δε θέλω να χαλάσει, αυτή
που –έτσι άνετα - χαίρομαι. Και
φοβάμαι ακόμη των χεριών μου
το άγγιγμα στις πέτρες τούτες
μην επιτείνει τη φθορά, μην επισπεύδει
των ερειπίων την ερείπωση. Σαν
εγώ να ’μαι που, έπειτα από άλλα τόσα χρόνια
θα ξανάρθω, στου Αγαμέμνονα και του Αιγίσθου
το παλάτι- έτσι άνετα-να ξαναμπώ.
ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1951-1985 σελ.64, (Από τη Συλλογή ΕΝΔΟΝ 1960) εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου