Στον Γιάννη Τσίγκρα
Σας βλέπω απ' τη φωτογραφία
να με θυμάστε πού και πού
και να μιλάτε μ’ απορία
για τους κατοίκους του ουρανού
Όταν φωτίζει το φεγγάρι
τις παγωμένες κορυφές
σας συντροφεύω στα όνειρά σας
μέσα στου χρόνου τις μορφές
Όταν φυσάνε οι ανέμοι
και μαστιγώνει η βροχή
είναι η δική σας νοσταλγία
που με τραβά ξανά στη Γη
Σας βλέπω απ’ τη φωτογραφία
να μεγαλώνετε αργά
στο χρόνο που σας ταξιδεύει
στα σκοτεινά του τα νερά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου