Φτιάχνουμε αγάλματα με υλικά
από αγάλματα που τα είχαν φτιάξει
άλλοι παλιότεροι τεχνίτες,
φτιάχνουμε ποιήματα με λέξεις
από ποιήματα γραμμένα
σ’ άλλους καιρούς από άλλους ποιητές,
φτιάχνουμε ζωές με αισθήματα με βιώματα
που άλλοι άνθρωποι πριν από μας
τα είχαν ζήσει.
Σφετεριζόμαστε έργα, τροποποιούμε
σχέδια, αλλάζουμε προοπτικές
κάτι καινούργιο επινοούμε
φτιάχνουμε πράγματα ολότελα δικά μας
αφήνοντας πάντοτε τα ίχνη
μιας προγενέστερης προέλευσης.
Συνεχίζουμε βάζοντας τ’ όνομά μας
δίπλα σ’ άλλα ονόματα
ακόμα και σ’ εκείνα
που θα θέλαμε να σβήσουμε.
Τίτος Πατρίκιος, Ποιήματα Β΄ 1957-2017, εκδόσεις Κίχλη, Αθήνα 2018, σ. 292.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου