Léopold Sédar Senghor-Μαύρη γυναίκα

 Μαύρη Γυναίκα

Γυναίκα γυμνή, γυναίκα μαύρη

ντυμένη με το χρώμα σου, με το σχήμα σου που είναι ομορφιά.

Μεγάλωσα στη σκιά σου, η γλύκα των χεριών σου τύλιγε τα μάτια μου.

Και να! που μες την καρδιά του καλοκαιριού και του μεσημεριού

σε ανακαλύπτω η της επαγγελίας, απ’ την κορφή

ενός αψηλού, φρυγμένου λόφου,

και η ομορφιά σου με κεραυνώνει κατάστηθα

σαν αστραπή αετού.

Γυναίκα γυμνή, γυναίκα σκοτεινή!

Οπώρα ώριμη με τη σφιχτοδεμένη σάρκα

εκστάσεις μουντές μαύρου κρασιού

στόμα που κάνει το στόμα μου λυρικό

πεδιάδα με τους ξάστερους ορίζοντες

πεδιάδα που ανατριχιάζεις στις θερμές θωπείες

του ανατολικού ανέμου.

Ταμ ταμ γλυπτό, ταμ ταμ τεντωμένο

που δονείσαι κάτω από τα δάχτυλα του Νικητή.

Η βαριά, κοντράλτο φωνή σου

είναι το λυπητερό θρησκευτικό τραγούδι της Αγαπημένης.

Γυναίκα γυμνή, γυναίκα σκοτεινή!

Λάδι που καμιά πνοή δε ρυτιδώνει

λάδι γαλήνιο στα πλευρά του αθλητή

στα πλευρά των πριγκίπων του Μαλί.

Ζαρκάδι με τους θείους αρμούς, τα μαργαριτάρια

είναι αστέρια πάνω στη νύχτα του δέρματός σου.

Στη σκιά της κόμης σου, η αγωνία μου

φωτίζεται από τους γειτονικούς ήλιους των ματιών σου.

Γυναίκα γυμνή, γυναίκα μαύρη!

Τραγουδώ την πρόσκαιρη ομορφιά σου

σχήμα που σταθεροποιώ στην αιωνιότητα

προτού η ζηλόφθονη μοίρα σε καταντήσει στάχτη

για να θρέψει τις ρίζες της ζωής.

(Μ. Λαϊνά, Ξένη ποίηση του 20ου αιώνα, εκδ. Ελ. Γράμματα)

...............................................................................................

Γυναίκα γυμνή, γυναίκα μαύρη
ντυμένη με το χρώμα σου, με το σχήμα σου που είναι ομορφιά.
Μεγάλωσα στη σκιά σου, η γλύκα των χεριών σου τύλιγε τα μάτια μου.
Και να! που μες την καρδιά του καλοκαιριού και του μεσημεριού
σε ανακαλύπτω η της επαγγελίας, απ’ την κορφή
ενός αψηλού, φρυγμένου λόφου,
και η ομορφιά σου με κεραυνώνει κατάστηθα
σαν αστραπή αετού.

Γυναίκα γυμνή, γυναίκα σκοτεινή!
Οπώρα ώριμη με τη σφιχτοδεμένη σάρκα εκστάσεις μουντές μαύρου κρασιού
Στόμα που κάνει το στόμα μου λυρικό
Πεδιάδα με τους ξάστερους ορίζοντες
Πεδιάδα που ανατριχιάζεις στις θερμές θωπείες
Του ανατολικού ανέμου
Ταμ ταμ γλυπτό, ταμ ταμ τεντωμένο
Που δονείσαι κάτω από τα δάχτυλα του Νικητή.
Η βαριά, κοντράλτο φωνή σου
Είναι το λυπητερό θρησκευτικό τραγούδι της Αγαπημένης.
Γυναίκα γυμνή, γυναίκα σκοτεινή!
Λάδι που καμιά πνοή δε ρυτιδώνει
Λάδι γαλήνιο στα πλευρά του αθλητή
Στα πλευρά των πριγκίπων του Μαλί.
Ζαρκάδι με τους θείους αρμούς, τα μαργαριτάρια
Είναι αστέρια πάνω στη νύχτα του δέρματός σου.
Στη σκιά της κόμης σου, η αγωνία μου
Φωτίζεται από τους γειτονικούς ήλιους των ματιών σου.
Γυναίκα γυμνή, γυναίκα μαύρη!
Τραγουδώ την πρόσκαιρη ομορφιά σου
σχήμα που σταθεροποιώ στην αιωνιότητα
προτού η ζηλόφθονη μοίρα σε καταντήσει στάχτη
για να θρέψει τις ρίζες της ζωής.

Μετάφραση: Δ. Σταύρου
Πηγή: https://www.catisart.gr

Γυναίκα μαύρη 

Γυναίκα γυμνή, γυναίκα μαύρη 

Ντυμένη με το χρώμα σου που είναι ζωή, με τη μορφή σου που είναι ομορφιά!

Μεγάλωσα στη σκιά σου, η γλύκα των χεριών σου έδενε τα μάτια.

Και να, στην καρδιά του καλοκαιριού και του μεσημεριού

Σε ανακαλύπτω Γη της Επαγγελίας, από ένα ψηλό ασβεστώδη λόφο

Και η ομορφιά σου με κεραυνοβολεί ακριβώς στην καρδιά, όπως η αστραπή ενός αετού.

Γυναίκα γυμνή , γυναίκα μαύρη

Ώριμο φρούτο της σάρκας, σκοτεινή έκσταση του μαύρου κρασιού που κάνεις το στόμα λυρικό,

Σαβάνα των καθαρών οριζόντων, σαβάνα που ανατριχιάζεις από τα καυτά χάδια του ανέμου της Ανατολής

Ταμ ταμ σκαλισμένο, ταμ ταμ που βροντά κάτω από τα δάχτυλα του Νικητή

Η βαθιά κοντράλτο φωνή σου είναι το πνευματικό τραγούδι της αγαπημένης.

Γυναίκα γυμνή , γυναίκα μαύρη

Λάδι που κάθε αναπνοή μπορεί να ρυτιδώσει, λάδι ήρεμο στα πλευρά του αθλητή, στα πλευρά των πριγκίπων του Μάλι

Γαζέλα των ουράνιων αρθρώσεων, τα μαργαριτάρια είναι αστέρια της νύχτας στο δέρμα σου

Απολαύσεις από παιχνίδια του μυαλού οι αντανακλάσεις του χρυσού που κοκκινίζει στο δέρμα σου που κηλιδώνεται 

Στη σκιά των μαλλιών σου ηρεμεί το άγχος μου για τον ήλιο κοντά στα μάτια σου.

Γυναίκα γυμνή , γυναίκα μαύρη 

Τραγουδώ την ομορφιά σας που περνά, μια σταθερή μορφή στην Αιωνιότητα,

Πριν η ζηλιάρα μοίρα θα σε καταντήσει σε στάχτες για να θρέψει τις ρίζες της ζωής.

Μετάφραση από τα ιταλικά: Κωνσταντίνος Κοκολογιάννης