Δημήτρης Χριστοδούλου-Πλατεία Κάνιγγος

Η πλατεία

η πλατεία κοιμήθηκε πλάι στα νυσταγμένα ταξί.

Πώς έχουμε σκύψει τα μάτια στη γης;

Ξένοι

ξένοι στις ώρες που γράφτηκαν δίχως ορθογραφία

δίχως αποσιωπητικά.

Θα υπάρχουν ύστερα από την νύχτα αυτή

μνήμες στα πεζοδρόμια

θάνατοι συντεταγμένοι κατά τριάδας

θα υπάρχουν;

Δεν σε γνωρίζω φίλε μου

δεν σε γνωρίζω.

Νύχτα πολύ

νύχτα πολύ.

Φίλε μου

δεν ξέρω αν πρέπει

να βυθίσω τα δάχτυλα στο μυαλό μου

δεν ξέρω αν πρέπει

να ξεριζώσω ρίζα ρίζα τη σκέψη μου

δεν ξέρω αν πρέπει

να βλέπω τη μορφή σου

στη μοβ επιγραφή της πλατείας

δεν ξέρω.

Από πού ξεκινήσαμε κ’ είχαμε

τόσο τραγούδι στα χείλη.

Φίλε μου

πώς φορώ παπούτσια

πώς πεινάω

πώς συζητώ για τη διασκέδαση

στου κυρίου τάδε;

Μήπως δεν άκουσαν τα στήθη μας

τότε.

Τότε που τα χέρια μας είχανε

διαστάσεις παραλλήλων;

Ήρθες και με κοιτάς πικρά.

Δεν έχουμε χέρια

περπατάμε με σκονισμένα πέτα

με σκονισμένα μαλλιά.

Δεν έχουμε στόμα

δεν έχουμε χείλη

μιλάμε με το χτες

ακούμε με το χτες

σήμερα δεν υπάρχει.

Φίλε μου

πώς θα επιστρέψεις στην αφετηρία σου;

Φίλε μου

η μνήμη σου πέθανε στο θόρυβο του χθεσινού ματς.

Δημήτρης Χριστοδούλου (4 Απριλίου 1924-1991)

Δημοσιεύθηκε στην ποιητική συλλογή: Δημήτρης Χριστοδούλου, «Νυχτοφύλακες» (Αθήνα 1954).

Συμπεριλήφθηκε στις συγκεντρωτικές εκδόσεις: Δημήτρης Χριστοδούλου, «Ποιήματα 1954-1964» (Αθήνα, Εκδόσεις Ζάρβανος, 1964) και «Ποιήματα (1954-1964)», τόμ. Α΄ (Αθήνα, Κέδρος, 1980).