Κοιτάξου στον καθρέφτη σου και πες στο είδωλό σου
πως ήρθε η ώρα είδωλο κι εκείνο ν’ αποκτήσει.
Το έργο αυτό, αν άστοχα, δεν θεωρείς δικό σου,
μια μάνα έχεις καταραστεί, τον κόσμο εξαπατήσει.
Γιατί, ποια θα ’ναι η τόσο αγνή και τόσο ξιπασμένη,
που θ’ αρνηθεί στη μήτρα της μια στιβαρή εργασία;
Τι θα ’ναι αυτός που αγάπησε τον τάφο του και στέλνει
εκεί από εγωισμό μια ωραία δυναστεία;
Καθρέφτης της μητέρας σου είσαι κι αυτή εντός σου
ανακαλεί τα δροσερά, τα ωραία της πρωτάτα.
Έτσι, μπρος στο παράθυρο κι εσύ των γερατειών σου
θα βλέπεις τις ρυτίδες σου να σφύζουν από νιάτα.
Αν δεν γεννήσεις την ωραία μνήμη των ημερών σου
απλά, μια μέρα θα χαθείς μαζί με το είδωλό σου.
William Shakespeare [1564 –1616]
[ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΛΑΝΑΣ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου