Τὸ παιχνίδι
Ἁλάτι ψιλὸ
ἁλάτι χοντρὸ
ἔχασα τὴ μάνα μου
καὶ πάω νὰ τὴ βρῶ.
Σ’ ἔχασα λοιπὸν ἔτσι ἁπλὰ
ὅπως καὶ στὸ παιχνίδι
τραγουδώντας σ’ ἔχασα.
Μοῦ ‘λειπες πάντοτε
καὶ τώρα ποὺ σὲ βρίσκω
στὸν καθρέφτη ἀγανακτῶ
Στὰ χρόνια σ’ ἔφτασα.
Καὶ τραγουδῶ
τὰ μάτια τρίβοντας
μ’ ἕνα λεπτὸ κρεμμύδι
γιατὶ δὲν ξέρω, δὲν θυμᾶμαι
τὴ συνέχεια στὸ παιχνίδι.
Ἁλάτι ψιλὸ
ἁλάτι χοντρό.
Ἄχ, πῶς φοβάμαι μάνα
νά ῤθω νὰ σὲ βρῶ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου