Πώς ήτανε, πώς ήτανε, Θεέ μου;
Ω απαλή καρδιά, αβέβαιε νου!
Ήταν όπως το φύσημα της αύρας;
Σαν τη φυγή της Άνοιξης; Ήταν
τόσο γλυκόλογη, ανάλαφρη, αιθέρια
σαν χνουδωτό αγκάθι… Ναι! Αβέβαιη
όπως χαμόγελο που χάνεται σε γέλιο…
Φιλάρεσκη όπως σημαία στον άνεμο!
Φτερωτή άνοιξη του Ιούνη, αύρα
αγνή, χαμόγελο, σημαία, αγκάθι…Πόσο
τρελό το καρναβάλι σου, πόσο θλιμμένο!
Όλες σου οι αλλαγές κατάληξαν στο τίποτα
- ανάμνηση, τυφλή μέλισσα πίκρας! -
Δεν ξέρω πως ήσουνα, εγώ που ξέρω πώς έφυγες!
Juan Ramon Jimenez (1881-1958)
Μετάφραση: Ρήγας Καππάτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου