Βαρβάρα Χριστιά - Αύγουστος

Κι έπειτα

άνοιξα τη δίφυλλη την πόρτα 

κι έσυρα έξω 

το βαρύ μου το κρεβάτι. 

Έτσι γυμνό χωρίς τα σωθικά του.

Χωρίς σεντόνια, χωρίς στρώμα, 

χωρίς μνήμες..

Με κρεμασμένη την καρδιά μου στις σανίδες,

σαν το τσιγγάνικο φουστάνι σ' έναν φράχτη.

Κι είχε έναν Αύγουστο εκεί έξω.

ένα φεγγάρι!

Μα μέσα μου έβρεχε Φθινόπωρα η νύχτα.

Πηγή: Ασυμφωνία τύπου ξι,  Εκδόσεις Πικραμένος 2019.