Σταύρος Βαβούρης-Τρία ποιήματα για τη βορχή

Αν βρέξει δεν θα ʼρθεις

Αν βρέξει δεν θα ʼρθεις – θα βρέχει.

Αν δεν βρέξει πάλι δεν θα ʼρθεις

– θα βγεις να πας περίπατο.

Ας βρέξει, λοιπόν, σήμερα

κι αύριο ας μην βρέξει.

Όπως ωφελεί τους γεωργούς,

όπως συμφέρει τους εμπόρους

ειδών χειμερινών ή θερινών.

Εγώ πια δεν θα περιμένω

κι εσείς μην ψάχνετε προφάσεις.

Μήπως δεν μου στείλατε ευχές επί τω νέω έτει

κι επί τη ονομαστική μου εορτή;

Αντευχόμενος κι εγώ λοιπόν σας χαιρετώ

και τα λοιπά και τα λοιπά

με κάθε εκτίμηση…

Περίεργο, βρέχει στους χωρισμούς

Περίεργο, βρέχει στους χωρισμούς,

πάντοτε βρέχει.

Όλα τα βλέπεις να τρεμίζουν δυσδιάκριτα

πίσω από ʼνα τζάμι

που το χτυπάει ανήλεη η βροχή.

Κάνεις να το σκουπίσεις

μα το νερό,

αμέσως πάνω απʼ τʼ άλλο το νερό

όλο και το θαμπώνει πιο πολύ

καθώς απομακρύνεται στο δρόμο

ένʼ απολύτως ακαθόριστο περίγραμμα

και να! θολό, που κοντοστέκει λίγο

πριν διαλυθεί μες στη βροχή.

Βρέχει στους χωρισμούς.

Ακόμα και νʼ αστράφτει κάτω απʼ το φως,

ο κόσμος όλος

περίεργο! Βρέχει,

πάντοτε βρέχει.

 Έβρεχε όλο κείνο το διάστημα

Έβρεχε όλο κείνο το διάστημα·

βροχερά δελτία καιρού

έμοιαζαν σα μυκτηρισμοί

κι όταν δίχως ειρωνεία βεβαιώναν

πως θα ʼχαμε έπειτʼ από λίγο αιθρία

ή πως θα λιγόστευε η βροχή τουλάχιστον.

Οι φίλοι μας βροχεροί

βουλιάζαν νωπισμένοι στη σιωπή

ή σαν αποφασίζαν να μιλήσουν

ψιχάλιζε στα λόγια τους ατέλειωτα.

Ψιχάλιζε

πίσω απʼ τα πικρά χαμόγελά τους

όταν χαμογελούσαν

μόνο για να ξεχάσουνε κατά το δυνατόν

μόνο για να ξεχάσουμε για λίγο

πως έβρεχε

πως έβρεχε χωρίς να σταματά

όλο κείνο το διάστημα.

Πηγή: http://www.poiein.gr/2009/11/04/ooaynio-aaaiynco-aieieuaei-dhieciuoui-1-nuiio-adhu-oii-euiaou-oio-aadheiyeaea-oueea-aaaayeco-oanaaueco/