Εκεί που απο φώς δέν ήξεραν τίποτα,
ήταν βέβαιο πως δέν θα με γνώριζαν.
Είχα έρθει απ' το μέλλον,
με πρόσωπο αλλιώτικο,
κι εκεί που ο πόλεμος λεγόταν ειρήνη,
δέν είχα τόπο.
Ωστόσο το μέλλον εκείνο θα 'ρθεί
κι οι πύλες θ' ανοίξουν,
συνοδευόμενες απο παιδικές φυσαρμόνικες,
να περάσει η πομπή με την ποίηση
– αγάπη, που απο αιώνα σε αιώνα
δέν θα πάψει να ραίνει το χώμα με φώς.
Πηγή: Το χρυσό αμάξι, 2000
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου