Στη γυναίκα μου
Θα ‘ναι φορές που θα ‘ρχομαι στον ύπνο σου
σαν επισκέπτης μακρινός που δεν τον καρτερείς…
Την πόρτα μας γι’ αυτό μη μανταλώνεις
κι έξω στο δρόμο μη μ’ αφήνεις – να χαρείς.
Θα μπαίνω αθόρυβα, θα κάθομαι αντικρύ σου,
στο σκότος θα καρφώνω τα μάτια στη μορφή σου
κι όταν το βλέμμα μου κοιτώντας σε χορτάσει
φιλώντας σε θα φεύγω το φως μη με προφτάσει.
Μετάφραση: Ρίτα Μπούμη-Παπά
....................................................................................
Στη γυναίκα μου
Απρόσμενος, μακρυνός επισκέπτης θα γυρίσω,
κάποτε, μες στον ύπνο σου. Μα, έξω, μη μ’ αφήσης
στον δρόμο· τις πόρτες, φοβισμένη, μην τις κλείσεις.
Θα μπω αθόρυβα μέσα κι απαλά θα καθήσω,
Με καρφωμένα τα μάτια μου στο πρόσωπό σου,
μες στο σκοτάδι. Κι όταν θα σ’ έχω πια κοιτάξει τόση,
τόσην ώρα, που το βλέμμα στα μάτια μέσα να παλιώση,
θα σε φιλήσω πριν χαθώ ξανά από εμπρός σου.
Μετάφραση: Άρης Δικταίος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου