Αντώνης Φωστιέρης-Σκοτεινή ιστορία

Είσαι στο βάθος και σ'ακούω που τραγουδάς
ένα τραγούδι εξαρθρωμένο, δίχως φθόγγους,
ένα τραγούδι από εκείνα που αγαπάς,
τα ματωμένα με αποστήματα και όγκους.
.
Το πρόσωπό σου το δαγκώνουνε πουλιά
και μες στα μάτια σου τώρα κουρνιάζουν φίδια,
θα ρθω να πιώ τ'αρρωστημένα σου φιλιά,
να σε κεντρίσω με αποτρόπαια παιχνίδια.
.
Ξέρω ένα τρένο που δεν πάει πουθενά,
ένα αυτοκίνητο που πέρα θα σε πάρει,
μια μουσική που ανατινάζει τα βουνά,
ξέρω το κόκκινο που θα σε φάει ψάρι.

.

.

Αντώνης Φωστιέρης, Σκοτεινός Έρωτας