Pablo Neruda-Ωδή στη γάτα

Τα ζώα αρχικά ήταν ατελή.
Με μακριά ουρά και θλιβερά κεφάλια.
Λίγο-λίγο άρχισαν να συγκεντρώνονται
να γίνονται τοπίο.
Ν’ αποκτούν βούλες, χάρη
να μπορούν να πετούν.
Η γάτα
μόνο η γάτα
εμφανίστηκε πλήρης
και περήφανη.
Γεννήθηκε έτοιμη.
Περπατώντας μόνη και ξέροντας τι θέλει.

Ο άνθρωπος θα ήθελε να γίνει ψάρι ή πουλί

Το φίδι θα ήθελε να έχει φτερά

Ο σκύλος είναι ένα λιοντάρι που έχασε το δρόμο του.

Ο μηχανικός θα ήθελε να είναι ποιητής

Η μύγα χελιδόνι

Κι ο ποιητής θέλει να μιμηθεί

το πέταγμα της μύγας.

Αλλά η γάτα

θέλει μόνο γάτα να είναι.

Και κάθε γάτα

απ’ τα μουστάκια μέχρι την ουρά

μόνο γάτα θέλει να είναι

Απ’ την αναμονή με όλες τις αισθήσεις

να πιάσει το ποντίκι

από τη νύχτα μέχρι τα χρυσά της μάτια.

Δεν υπάρχει τελειότητα σαν τη δική της

Δεν έχουν τέτοια ενότητα ούτε το φεγγάρι, ούτε το λουλούδι.

Απλά είναι μια ολότητα, αδιαίρετη

σαν τον ήλιο ή το τοπάζι

και η ελαστική γραμμή του περιγράμματός της

σταθερή και λεπτή είναι σαν

τη γραμμή της πλώρης του καραβιού.

Τα μάτια της

έχουν μια χρυσή αυλακιά

για να κόβουν το σκοτάδι της νύχτας.

…Ω! μικρή αυτοκρατόρισσα δίχως υπηκόους,

κατακτητή δίχως πατρίδα,

μικρέ τίγρη του σαλονιού,

νυμφικέ άρχοντα του ουρανού

των ερώτων στα κεραμίδια,

τον άνεμο της αγάπης απαιτείς όταν περνάς

και αποθέτεις τέσσερα λεπτά πόδια στο δάπεδο

οσφραινόμενη, δυσπιστώντας για όλα τα γήινα,

γιατί όλα είναι βρώμικα για το άσπιλο πόδι της γάτας.»

Ω ανεξάρτητο θεριό του σπιτιού

αλαζονικό ον της νύχτας,

τεμπέλικο, σβέλτο

κι εξωγήινο,

βαθύτατη γάτα,

μυστικέ αστυνομικέ της κρεβατοκάμαρας,

σύμβολο ενός

αφανισμένου βελούδου.

Σίγουρα δεν υπάρχει αίνιγμα

στη συμπεριφορά σου.

Ίσως δεν είσαι μυστήριο.

Όλος ο κόσμος σε γνωρίζει

και είσαι από τους λιγότερο μυστηριώδεις

κατοίκους.

Ίσως όλοι πιστεύουν

πως είναι ιδιοκτήτες, αφεντικά

θείοι γατών.

Σύντροφοι, όμοιοι,

μαθητευόμενοι ή φίλοι

της γάτας τους.

Εγώ όχι.

Εγώ δε συμφωνώ.

Δεν την ξέρω τη γάτα .

Όλα τα ξέρω, τη ζωή και το αρχιπέλαγός της,

τη θάλασσα και την απέραντη πόλη,

τη βοτανολογία,

την τρέλα της αναπαραγωγής

το συν και το πλην των μαθηματικών,

τις ηφαιστειακές απάτες του κόσμου,

το εξωπραγματικό κέλυφος του κροκόδειλου,

την ευγένεια του άσημου πυροσβέστη,

τον γαλάζιο αταβισμό του ιερέα,

αλλά δεν μπορώ ν’ αποκρυπτογραφήσω μια γάτα.

Η λογική μου γλιστρά πάνω στην αδιαφορία της.

Μέσα στα μάτια της γυαλίζουν

αριθμοί από χρυσάφι.

Μετάφραση: Κυριακή Καρσαμπά από τα Αγγλικά