Έναν έρωτα πιο πέρα από τον έρωτα,
πάνω από την τελετουργία του δεσμού
πιο πέρα απ' το παιχνίδι το απειλητικό
της μοναξιάς ή και της συντροφιάς.
Έναν έρωτα που δεν χρειάζεται επιστροφή,
μα ούτε βεβαίως κι αναχώρηση.
Έναν έρωτα όχι υποταγμένο
στις λάμψεις του πήγαινε και του έλα
του να είμαστε ξύπνιοι ή κοιμισμένοι
του να μιλάμε ή να σωπαίνουμε.
Ἐναν έρωτα για να είμαστε μαζί
και για να μην είμαστε,
αλλά επίσης και για όλες τις στάσεις
τις ενδιάμεσες.
Έναν έρωτα όπως τα μάτια ανοίγεις.
Και ίσως επίσης όπως να τα κλείνεις.
Μετάφραση: Βασίλης Λαλιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου