Γιώργος Σεφέρης - [Χωρίς χρώμα, χωρίς...]

 

Χωρίς χρώμα, χωρίς σώματούτη η αγάπη πού πηγαίνεισκορπισμένη, μαζεμένη,σκορπισμένη πάλι πάλι, κι όμως σφύζει κι όμως πάλλειστη δαγκωματιά του μήλουστη χαραματιά του σύκουσ’ ένα βυσσινί κεράσισε μια ρώγα από ροδίτη τόση ανάερη Αφροδίτη,θα διψάσει θα κεράσειένα στόμα κι άλλο στόμαχωρίς χρώμα, χωρίς σώμα. 28. 8. 1945

Τετράδιο Γυμνασμάτων, Β΄  Ενότητα: [Περιστατικά (1945 – 1954;)]